DEN HAAG - Suriname moet proberen te komen tot snelle afronding van de onderhandelingen met Barbados, Guyana, Trinidad en Tobago, Venezuela en Frankrijk voor de vaststelling van zijn zeegrens tussen de 200 en 350 zeemijl zone.

 

Staatsolie zal hierdoor meer mogelijkheden voor off shore-activiteiten krijgen, vindt wetenschapper Soedamah Lachman.

 

Lachman hoopt dat de regering het parlement spoedig duidelijkheid geeft over de stand van zaken bij onderhandelingen die al enkele jaren duren. Lachman pleit voor snelle behandeling en goedkeuring van het wetsontwerp 'Wet Maritieme Zones' door De Nationale Assemblee.

 

Het ontwerp ligt er al geruime tijd en moet de wet van april 1978 vervangen, waarin de maritieme grens van Suriname is geregeld. Als de nieuwe wet er is, zullen alle zee grenzen van Suriname goed geregeld zijn. De maritieme grens van Suriname is momenteel op 200 zeemijl en het land maakt gebruik van het Zeerechtverdrag van de Verenigde Naties om die uit te breiden naar maximaal 350 zeemijl. Om overlappingen van de maritieme grens met andere landen te voorkomen wordt met de bovengenoemde naties onderhandeld.  |

 

"Als we die uitbreiding krijgen betekent het meer mogelijkheden voor Staatsolie om naar olie te zoeken. Maar het betekent ook meer vis en andere rijkdommen die dan aan Suriname zullen gaan toebehoren", zegt Lachman.

 

In de wet van 37 jaar geleden heeft Suriname geen aansluitende zone ingesteld. Deze zone, die maximaal 24 zeemijl breed is, is vooral bedoeld om de belangen van de kuststaat in zijn grondgebied met inbegrip van zijn territoriale zee te beschermen. De nieuwe wet ondervangt alle manco's die ontstaan zijn door de oude wet.

 

De Ware Tijd